Μετά από περίπου δύο μήνες σήμερα οι φίλαθλοι επιστρέφουν στα ποδοσφαιρικά γήπεδα. Και αυτό γιατί όπως είναι πιθανόν γνωστό, η κυβέρνηση αποφάσισε να αντιμετωπίσει την οπαδική βία κρατώντας τα κλειστά.

Μία απόφαση που προέκυψε μετά από τη δολοφονία του αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη, έξω από ένα γήπεδο που διεξαγόταν ένας αγώνας βόλεϊ. Και η κυβέρνηση για να τιμωρήσει άραγε ποιους αποφάσισε να κλείσει τα γήπεδα όπου πραγματοποιούνται ποδοσφαιρικοί αγώνες.

Τα παράδοξα όμως δεν σταματούν εκεί. Η κυβέρνηση αποφάσισε σειρά μέτρων, τα οποία πρέπει να λάβουν οι ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρίες, προκειμένου να ανοίξουν ξανά τα γήπεδα. Και όμως αυτά τα μέτρα, αυτές οι προϋποθέσεις, έχουν λάβει χρονική παράταση. Και μάλσιτα πρόκειται για μερικές από τις σημαντικές παρεμβάσεις αφού μέχρι τις 7 Μαρτίου πρέπει να έχουν τοποθετηθεί οι κάμερες στα γήπεδα και μέχρι τις 9 Απριλίου η ταυτοπροσωπία. Δηλαδή σήμερα ανοίγουν τα ποδοσφαιρικά γήπεδα χωρίς επί της ουσίας να έχει γίνει κάτι ουσιαστικό. Και τότε γιατί ήταν κλειστά για δύο μήνες θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς.

Δεν ξέρω αν υπάρχει αντίστοιχο προηγούμενο σε παγκόσμιο επίπεδο. Προφανώς μάλλον θα πρέπει να το ψάξουμε.

Ένα άλλο στοιχείο, που θα ήθελα να επισημάνω είναι το εξής: Τις προηγούμενες ημέρες και γενικά ο  αναπληρωτής υπουργός Αθλητισμού, Γιάννης Βρούτσης, χαρακτηρίζει τα ποδοσφαιρικά γήπεδα ως   «εκκολαπτήρια βίας».

 Ως σκέψη είναι βολική για να αποφύγουμε να εξετάσουμε τα πραγματικά αίτια. Είναι ένας τρόπος να αποφύγουμε την πραγματικότητα και να αποδώσουμε σε άλλους πιο «εύκολους στόχους» τα όσα συμβαίνουν.

Η βία κ. Βρούτση δεν εκκολάπτεται στα ποδοσφαιρικά γήπεδα , Δεν εκκολάπτεται βασικά σε κανένα γήπεδο. Η βία υπάρχει μέσα στην κοινωνία και είναι αποτέλεσμα διαφόρων παραγόντων. Που τελευταία αυτοί οι παράγοντες έχουν πολλαπλασιαστεί για αυτό το λόγο έχουμε έξαρση της βίας. Στα γήπεδα μόνο εκφράζεται. Διότι αν ήταν έτσι και στα σχολεία υπάρχει έξαρση βίας. Μήπως να κλείναμε για κανένα δίμηνο και τα σχολεία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση αναζητά τον εχθρό σε λάθος μέρος. Ούτε που δημιουργεί εχθρούς εκεί όπου δεν υπάρχουν. Ο τακτικισμός με έντονα στοιχεία επιτηδευμένου λαϊκισμού είναι μία συνταγή που ακολουθεί πιστά. Για τη βία φταίνε οι οπαδοί, για την ακρίβεια οι εξωγενείς παράγοντες, για την ιδιωτικοποίηση της παιδείας τα κακά δημόσια πανεπιστήμια και οι γραφικοί που αντιδρούν και πάει λέγοντας.